De eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival is al weer geweest. Het is morgen de beurt aan de Nederlands inzending. Het is een tijd van hoop en opportunisme voor heel Nederland. De realiteit is vaak ver te zoeken. We weten elkaar altijd aan te praten dat het deze keer wel wat wordt. En waarop is dat gebaseerd? Op de inzending van 2014. Dat was de laatste keer sinds 1975, dat we weer wat in de melk te brokkelen hadden.  

Nu eerst een andere frustratie. Ik wil weer terug naar de ouderwetse songfestivals. Ik ben zeker geen Geert Wilders fan, die de Europese Unie wil verlaten, maar ik vind wel dat de wildgroei aan landen binnen het Eurovisie Songfestival per direct aangepakt moet worden. Of je moet de naam veranderen in Worldvisie Songfestival.

Wie er uit moeten? Groot Brittannië als eerste. Brexit. Uit de Europese Unie? Dan ook uit het festival! Wegwezen, opzouten, oprotten. We hebben alleen maar werk van jullie, halfzachte theedrinkende linksrijders. Dan Australië. Wat moeten we daar mee? Alleen omdat het festival populair is onder de Aussies, mochten ze een keer meedoen? We mogen toch ook niet meedoen aan de Gemenebestspelen? Ook wegwezen dus. Rusland? Poetin? Ook geen vriend van Europa toch? Dat is dan ook niet moeilijk afscheid nemen: Poetout. Om kort te gaan, alleen de landen die bij de Europese Unie horen, mogen nog meedoen. Dat is overzichtelijk en duidelijk. Dat is goed voor de saamhorigheid onder de Europese landen en een duidelijk signaal voor de Wannabees. Ook kunnen we op deze manier de achtbaan van zwakzinnige inzendingen tot stoppen brengen. Want laten we eerlijk zijn: het gaat van kwaad tot erger de laatste jaren. Het moet elk jaar gekker en dwazer. Waar is de goede zang met de perfecte choreografie gebleven? Ik had gisteravond bij de eerste halve finale vaak het idee dat ik naar circusacts zat te kijken of naar carnavalsfeestjes, dan naar een serieuze zangwedstrijd. Roemenië is compleet van het padje af, zij denken dat jodelen met rappen te combineren is!

Een ander belangrijk gevolg van deze exits, is dat we geen halve finales hoeven te houden en dat we ook weer naar de oude manier van puntentoedeling kunnen. In een uur tijd passeren dan alle liedjes en dan zijn we drie en een half uur bezig met de puntenverdeling! Geweldig, zoals het hoort. ‘Goet ievning Malta. Yor voots plies’……’Diz iz Malta. Netterlents twelf pwoints….Zweden ieleffen pwoints…’

Ik ben heel duidelijk over welke landen wel en welke landen niet meer mogen deelnemen. Als wij met Nederland geen topartiesten of échte talenten kunnen inzenden, dan stel ik voor, dat wij ook niet meer meedoen. Nexit. Klaar. Over en uit. Uit de inzending van 2014 (The Common Linnets) en in mindere mate 2013 (Anouk) en 2016 (Douwe Bob) bleek maar eens, dat je met echte toppers wat kunt bereiken. En wat deden we de jaren daarvoor? We stuurden artiesten, die een playback act nog weten te verpesten. We krijgen in Nederland nu al weer enige hoop met onze huidige inzending, O’G3NE, want de bookmakers laten ons weer wat stijgen in de peilingen. Ik heb er geen verstand van, maar geloof me, we gaan weer niet winnen. Het wordt in ‘the shadow’ en niet in ‘the light’. OG’ N3E, wat jammer. Het is wat gekrijs hier en wat gekrijs daar en we zijn weer klaar. Wat dat betreft vertonen ze grote gelijkenis met Glennis Grace. Thuis noemen we haar overigens Glennis Krijs. Man, man, die vrouw kan geen lied zingen zonder te krijsen. Glennis vertegenwoordigde ons op het songfestival van 2005, dat was ook in Kiev. We weten nog hoe dat is afgelopen? De finale hoefden we niet meer te kijken. Na Glennis Krijs kwamen nog 7 magere jaren, met als absoluut dieptepunt Sieneke met ‘Ik ben verliefd (sha la lie)’.

Dus willen we echt winnen, dan moeten we een keer origineel uit de hoek durven te komen. Mijn voorstel zou zijn om een aantal Nederlandse top artiesten vanuit verschillende genres bij elkaar te brengen. Wat dachten jullie van André Rieu, DJ Hardwell en Mr. Probz of Typhoon bijvoorbeeld. Laat ze maar wat moois bedenken. Je wilt niet weten wat er dan gaat gebeuren. Groot orkest, viool, dance, house en dan met die gave stem van Mr. Probz of Typhoon. Gegarandeerd succes. Dan kunnen we eindelijk, sinds 1975, weer winnen. Kent u hem nog: Teach In met Dingedong.