Ik ben in de veertig. Om me jonger te voelen ben ik niet geforceerd jonger gaan doen, maar heb ik een hobby gekozen waarbij ik in aanraking kom met ‘oudjes’: hersengymnastiek. De bittere waarheid is helaas dat ik aan alle kanten voorbij wordt gelopen door deze kranige kanjers!

De eerste keer hersengymnastiek: ergens eind oktober.

Hier lees je de Hersengym intro.

De hele dag al wat gespannen, zweethanden, rare buikpijn. Iedereen nogmaals ge-appt dat ze op tijd klaar zouden staan. We mogen niet te laat zijn! Een half uur voordat we weggingen gauw nog wat ‘huiswerk’ (lees Wikipedia) gedaan. Samen met mijn vrouw alle ministers en staatssecretarissen uit ons hoofd geleerd. Bijna alle ministers, bleek later.

We waren bijna te laat. Kinderen moesten nog naar bed, wasjes opgehangen, mailtje naar een collega, tv kijken in tussentijd . Je kent het wel: de normale bezigheden van een gemiddelde 40-er. Bij binnenkomst pa en ma begroet. Pa is barman (hij is groot fan van Fredje Schuit, maar daarover later meer) en mijn ma is jurylid. Iedereen zat er al, de meesten waren er al een uur voor tijd en roddelen dat het een lieve lust is. ‘Hei t al eheurd? Die zeune van Hendrik hef zien nichie op de penne ehad!’ Erg vermakelijk, maar daar was ik te gespannen voor. Al gauw bleek dat al die spanning voor niets was geweest. We werden compleet in de pan gehakt. 78 punten tegenover 104 punten van de winnaar. Hoogtepunt was dat mijn vader van de barkruk viel, vanwege een vochtige vloer…ja ja…Het is zo’n barman, die meer drinkt dan de klanten. Elke keer als ik keek had hij dat flessie Heineken aan de mond. Naast de grote lol die we hadden waren onze punten in de laatste ronde in ieder geval nog om over naar huis te schrijven. De ministers en de staatssecretarissen! We hadden ze inderdaad niet allemaal geleerd, maar we hadden er in ieder geval 11 van de 16 goed. Was dat een voorbode voor de volgende editie?