Ik ben in de veertig. Om me jonger te voelen ben ik niet geforceerd jonger gaan doen, maar heb ik een hobby gekozen waarbij ik in aanraking kom met ‘oudjes’: hersengymnastiek. De bittere waarheid is helaas dat ik aan alle kanten voorbij wordt gelopen door deze kranige kanjers!

De tweede keer, Pay back time: ergens eind november De eerste keer lees je hier: Hersengym de eerste keer. De hersengymintro lees je hier: Hersengym.

Na het debacle van de eerste keer hadden wij ons 1 doel gesteld. Oh nee, twee. Niet als laatste eindigen en minder wijn drinken. Dat eerste lukte, dat tweede niet.

We hadden de eerste keer al wel wat invloed op de jury uitgeoefend door aan te geven dat de vragen wel erg uit het tijdperk kwamen van aap, noot, mies. De tijd dat je koe nog met lange ‘oe’ schreef. Met andere woorden iets minder de basisschoolstof en iets meer moderne tijd toevoegen aan de vragen. Dit beïnvloeden had zijn vruchten afgeworpen. De eerste ronde was het al direct raak met vragen over sport. Helaas waren het vragen over de olympische spelen van afgelopen zomer…. Toen was ons hele team op trainingskamp voor de hersengymnastiek (lees: vakantie) en hebben geen tv of nieuws gevolgd. De oudjes waren behoorlijk over de ‘zeik’ over zoveel sportvragen. Het rammelen van de kunstgebitten ging door merg en been. Deze avond hadden we 78 punten! Dat was een verbetering van 6 ten opzichte van de eerste keer. Overige wapenfeiten? Mijn vader had deze keer een ‘special effect’ door het licht uit te doen, toen een vraag werd gesteld over de snelheid van het licht. Verder schaamde ik mij nog voor 2 vrouwelijke teamgenoten. Bij de vraag wie de relativiteitstheorie had bedacht zag ik 2 grote vraagtekens op hun hoofd. Michelangelo? Da Vinci? Van Gogh? probeerden ze wanhopig. De vraag hoe ons team heette, zette ze ook niet in de juiste richting. Ik had het niet meer. Verder was de rode wijn in de kantine op een gegeven moment op, waardoor ons gevraagd werd of wij onze Weinstein wilden verkopen! Ja natuurlijk. Als we niet kunnen winnen met punten dan maar met geld. Twintig euro rijker (t is wel een kwaliteitswijntje pa) verlieten wij tevreden het pand.