Ik ben in de veertig. Om me jonger te voelen ben ik niet geforceerd jonger gaan doen, maar heb ik een hobby gekozen waarbij ik in aanraking kom met ‘oudjes’: hersengymnastiek. De bittere waarheid is helaas dat ik aan alle kanten voorbij wordt gelopen door deze kranige kanjers!

Derde keer: ergens eind januari. Hersengym 2: Pay back time lees je hier.

Drie keer is scheepsrecht zou je denken. Dat klopt ook, na twee relatief goede hersengymnastiekcompetities lieten we het op de derde compleet liggen. De strategie was niet goed. We hadden de experts niet bij de juiste rubrieken ingedeeld.

Voorbeeld: op de vraag wat een hematoom was, had ik geen idee. Er dacht er één aan rookworsten van de Hema en ander dacht aan een soort tumor. Het bleek een bloeduitstorting te zijn… ‘Complete disaster’ zou Trump zeggen. ‘Total failure’. 72 punten, het beste team had 102 punten. Weer compleet ingemaakt. Na de tijd nog even weer de jury proberen te beïnvloeden. Er moet naar mijn idee over de puntentelling een coëfficiënt. Hoe ouder de leeftijd, hoe lager de coëfficiënt. Je kunt die coëfficiënt ook ophangen aan de hoeveelheid beschikbare vrije tijd. Want die heeft de rest van de teams als water. Wij zijn van de generatie ‘efficiënt’. We hebben het zo druk dat we geen tijd hebben voor het lezen van boeken, of ons zelf slimmer maken door het nieuws te kijken. Waarom naar het journaal kijken als er aan het eind van het jaar een nieuwsoverzicht komt? Waarom boeken lezen als er uittreksels of films van komen? Waarom zullen we de kinderen zelf opvoeden, als scholen en kinderdagverblijven dat net zo goed kunnen? We zetten die efficiëntie zelfs door op het werk en als het moet met de seks. Seks, hebben mijn vrouw en ik de laatste tijd daarom alleen nog tijdens het volpakken van de vaatwasser. Mijn vrouw pakt deze voorovergebogen vol en ik sta erachter en pak achterwaarts de borden en pannen van tafel. In tussentijd maak ik met mijn heup mijn magische bewegingen, waarvan ik weet dat het hoogtepunt samenvalt met het starten van het vaatwasprogramma! Terug naar die andere gymnastiek en de hoogtepunten aldaar. Mijn team kan aan fanatisme niets verweten worden. Voor het onderdeel ‘Nieuws’ maakt mijn zus complete plakboeken van het landelijke en regionale nieuws van de afgelopen maand. En daar wordt uiteindelijk weer een uittreksel van gemaakt.

Voor het onderdeel Aardrijkskunde had ik deze keer alle rivieren en kanalen in Zuidoost Mongolië in mijn hoofd geprakt. Je weet nooit, hè? Tussen de rondes door werd er nog een kind telefonisch naar bed gedaan en het special effect van mijn pa (de charmante barman) deze keer, was de waterkraan laten lopen toen de vragen over water en ijs gingen.

Hoewel we dus behoorlijk door de mand vallen, blijft het moraal hoog. Of dat komt door ons karakter of de wijn is nog moeilijk te achterhalen. Volgende keer nemen we niet Weinstein mee, maar een rode lantaarn.