Om de Bucketlist (in mijn geval een B-lijst) toch wat meer allure te geven en op termijn om te buigen in een A-lijst, heb ik het idee opgevat om mijn ski-horizon te verbreden. Het doel is om zoveel mogelijk verschillende skigebieden te ontdekken. Na twee verkenningen in Montafon en Wilder Kaiser eerder dit seizoen kwam ik een paar weken geleden uit in Italië!

Italië hadden we gekozen omdat het in Oostenrijk te slecht weer was. In Dolomiti Superski zaten we, om precies te zijn, Sella Ronda. We waren met een vriendengroep bestaande uit maar liefst twee vrienden. De andere twee hebben de prioriteiten momenteel  elders. Van die typische veertigers ‘dromen’ verwezenlijken: een nieuw huis en een opleiding volgen.

En wij? Wij waren eigenlijk op zoek naar het oude wintersportgevoel. Van laten we zeggen pakweg tien jaar geleden.  Hoe zag zo’n wintersport er toen uit? Twee langharige jonge goden (althans dat idee hadden we zelf), in de kracht van hun leven, die zich de hele dag suf skieden en ’s avonds te lang doorgingen in hét wintersportdorp in Oostenrijk: Ischgl. Dansen, drinken en ouwehoeren in Trofana, Schatzi bar, Niki’s Stadl of de Kuhstall. De rode draad:  vrouwen, drank en sterke verhalen. We dachten pas op de terugweg bij de grens met Nederland weer aan onze vrouwen.

En hoe ging dat nu, tien jaar later? Ik heb twee pubers en mijn kameraad heeft een kleine meisje van bijna een jaar. Er was tijdens dit weekendje zo vaak contact met de vrouwen, dat het leek alsof ze erbij waren…Face-time, Skype, Whatsapp, Snapchat, Instagram. Ja echte Social Media tijgers zijn we. De kleine meid van mijn vriend was bijna letterlijk in zijn handen, want ze werd Skypend bezig gehouden door hem, terwijl zijn vriendin een middagdutje deed!

Ja, ja, we hebben onze lange haren ingeruild voor een suf ‘Mark Rutte’ kapsel en het bier ingeruild voor Aperol  spritz.

Après-ski in stampvolle kroegen hebben we ingeruild voor Italiaanse espresso bars. Weten jullie trouwens waarom de Italianen geen koffie drinken? Dat doen ze expres-so. De onderwerpen deze keer: aflossen van de hypotheek, wanneer stoppen met werken, hoe kan ik mijn carrière nieuw leven inblazen en hoe voed ik mijn kinderen op. Inderdaad, het kan verkeren!

Was het dan alleen maar kommer en kwel? Nee! Natuurlijk niet. Je kunt de man uit het avontuur halen, maar nooit het avontuur uit de man. Dus we hebben weer geskied alsof ons leven er vanaf hing. Wat een fantastisch gebied! Perfecte pistes, goede verbindingen en heerlijk eten! Sella Ronda, Val Gardena, Seiseralm, Corvara, Alta Badia. Allemaal even mooi.

Avonturen? Lafjes. Een kapotte achterband, terwijl we de eerste dag vol enthousiasme op zoek waren naar een après-ski tent.  Ik maakte een donut op wat asfalt, waar toch wat meer kuilen en stenen lagen, dan mijn rechter achterband lief was.

We hebben ook al even mogen nippen aan het nieuwe mixje van deze zomer. Je had twee varianten van deze mix: de ene heette ‘Russian’ en de ander ‘Italian’. In beide zat in ieder geval gember en dat was te proeven. Misschien was de Russische variant niet geheel toevallig, want er stond een Russische dame achter de bar. En toen kwam toch weer dat bravoure van vroeger om de hoek, bij ons. We hadden het vanzelfsprekend over ‘seks op zijn Russisch’.  Dat was bij haar lastig zei de bardame, want ze had een B-cup. Daarom deed zij liever ‘seks op zijn Italiaans’. Terwijl wij geen enkel idee hadden, waar ze het over had, knikten we dat dat ook één van onze favoriete standjes was. Terug op de kamer gelijk gegoogeld natuurlijk…Het is okselseks! Gadverdamme. Het zou anders niet zo erg zijn, maar zij had een bos okselhaar waar niet door te komen zou zijn. We hadden medelijden met haar vriend. Na drie heerlijke dagen skiën vielen we met dezelfde verliefdheid van tien jaar geleden in de armen van onze vrouwen….

Hier nog zo’n ski herinnering: Krak en Mik naar Kirchberg

Hier nog een après-ski herinnering: Kirchberg: de cirkel is rond!